Episode 5. Złośliwość rzeczą ludzką.

Ostatnimi czasy zaczęłam się bardziej przyglądać ludziom i powiem szczerze zaczyna mnie to martwić wszystko. Od zawsze wiedziałam, że ludzie są podli, zawistni i egoistyczni. Większość na tym świecie pesymistów niż optymistów. Jednak teraz podczas moich wolnych dni zaczęłam patrzeć na szczególiki i szczerze? Przeraża mnie to.

Ludzie potrafią być złośliwi o naprawdę małą i głupią rzecz, potrafią zbesztać z błotem drugiego człowieka w świecie nawet nie realnym... Tak ostatnio spotkała mnie taka niemiła sytuacja w uwaga GRZE i to nawet bardzo znanej - league of legends. Mam zanadto wolnego czasu więc czasami a teraz to nawet i często sobie i ja pogrywam w tą gierkę. Bardzo mi się podoba mimo, ze jestem "noobem". Jednak do czego zmierzam - chamstwo. Jeżeli chcecie spotkać się z wyzwiskami, przekleństwami i złośliwością, polecam. Tam jest to na porządku dziennym. Człowiek chcę sobie tylko zagrać w grę, tylko i wyłącznie a może się tak wiele dowiedzieć "o sobie". Tak jak mówiłam, nie jestem mistrzem żadnej postaci, nie potrafię robić super tricków ale z miłą chęcią chciałabym się nauczyć no ale nie da się. W momencie kiedy giniesz - czyli w pierwszych minutach, ludzie palą się do Ciebie z nienawiścią, obrażają Ciebie, twoich bliskich, życzą Ci śmierci. To jest dla mnie tak okropne, jak człowiek, który nawet mnie nie zna może mnie wyzywać od najgorszych. Raz się wygrywa raz przegrywa, a tam jakbyśmy przegrali walkę o życie? Najgorsze co mogłam zrobić to poddać się dyskusji... Tak poddenerwowana dawno nie byłam, sama zaczęłam przeklinać - w obronie. Nienawidzę kiedy ktoś mnie obraża bez powodu, bo dla mnie bycie marnym graczem nie jest powodem do obrażania. Owszem mogą się zdenerwować ale kurcze, zdarza się.

Kolejna sytuacja jest na tle już rzeczywistym w naszym "świecie". Jak już kiedyś wspominałam - praca. Czyli miejsce spotkań gdzie można liczyć na małą pomóc w no właśnie w czym? Pomocy? Średnio, niestety. Konkurencja w środowisku pracy jest na tle dziennym. Każdy chcę być lepszym i pokazać drugiej osobie, że jest na wyższym poziomie. Cechy takie jak zbyt duża pewność siebie, wywyższanie się to najlepsze cechy jakie można posiadać aby być tolerowanym przez pracowników.   Nie można pokazać, że jest się słabym bo wszędzie a głównie w tych wszystkich korporacjach jest się wtedy nikim. I bardzo prędko można się o tym przekonać.
W kinie byłam świadkiem dyskusji - im więcej przeklinasz i obrażasz współpracowników oczywiście w momencie kiedy ich nie ma, jak są to najlepsi przyjaciele. No więc jak umiesz obrażać to jesteś fajny. I im więcej tak oceniasz źle tym stajesz się lepszym. Mam nadzieję, że w końcu trafię na miejsce pracy gdzie będę mogła zmienić zdanie na ten temat.

Chciałam tu pokazać, że i w świecie realnym i wirtualnym można zauważyć, że ludzie nawzajem dla siebie są wredni, fałszywi i rzadko można spotkać się z naprawdę uczciwymi i sympatycznymi ludźmi.

A wy mieliście jakieś sytuację bądź osoby, które dopasowane są do tematu posta? Jeśli tak podzielcie się tym chętnie poczytam.